Siels Ontsteld

Miskien hoort die volgende gebeure nie op hierdie blog nie maar tog is daar lesse hieruit te leer.

Ten einde by die huidige gebeure uit te kom, moet ek eers ’n ander insident aanhaal om te probeer verduidelik hoe ontsteld ek regtig was en steeds is.

Ek het ’n vriend gehad met wie ek lekker kon gesels oor sommer alledaagse dingetjies en dan het ons die gemeenskaplike doel gehad naamlik die behoud van ons Boervolk. Hy (hulle – hy is nou geskei van sy vrou) het ’n Jack Russel hond gehad en wou graag vir die hond ’n maat kry om mee te speel. My seun se Jack Russel teef het kleintjies gehad en ek het met hom gereël vir ’n hondjie vir my vriend.

Kyk, een ding moet ek my seun toegee, hy het te veel honde, maar hy en sy vrou is baie vol twak vir wie hulle hondjies gee. Hulle wil doodseker wees dat die een vir wie hulle die hondjie gee, kan die hondjie goed versorg. Ek het hom die versekering gegee dat my vriend en sy vrou die hondjie goed sal kan versorg (te oordeel na die kondisie van sy huidige hond)

My seun het die hondjie vir hulle gevat en dit het vir ’n lang ruk goed gegaan met die twee honde. Hy het ook ’n kat gehad maar die het nie by die honde gekom nie, want hulle kon mekaar nie verdra nie. Noodwendig het die honde die agterplaas vir hulself gehad en die kat die voor erf.

Op ’n manier het die honde en die kat bymekaar uitgekom en die honde het die kat sleg karnuffel. (die realiteit is dat sodra een hond eers byt dan hits die twee honde mekaar aan en kan dit baie rof gaan vir die kat). Maar ongelukkig is dit soos die lewe is, honde en katte is van nature nie lief vir mekaar nie en indien hulle bymekaarkom gaan daar moeilikheid wees.

Die volgende naweek kom ek by die vriend uit en merk op dat die een hond weg is, by navraag vertel hy my dat die honde die kat gebyt het en dat hy van die een hond ontslae geraak het, hy was ontsteld oor sy kat wat gebyt is en ek het nie verder uitgevra nie. Ek kon tot vandag toe nog nie uitvind of hulle die kat doodgebyt het nie of wat presies met die kat gebeur het nie.

So paar dae later gesels ek en sy vrou, sonder dat my vriend by is, ek het gemerk dat sy ontsteld was, veral toe ek praat oor die hond wat weg is. Toe kom sy met die hele storie vorendag, die honde en die kat het by mekaar uitgekom en die honde het die kat lelik gebyt. My vriend was so gevul van woede vir die honde dat hy ’n yster paaltjie (dropper) gevat het en die een hond voor die agterdeur doodgeslaan het. Hy het probeer om die ander hond ook dood te slaan, maar die kon ontvlug en hy kon hom nie gevang kry nie. Die hond wat doodgeslaan is was die een wat my seun vir hulle gegee het.

Ek was vir weke ontsteld oor die hele voorval en ek het ’n wreedheid opgemerk in my vriend wat my nie aangestaan het nie, inteendeel moet ek erken dat hy my van daardie oomblik af begin walg het. Indien jy dit aan ’n redelose dier kan doen, waartoe is jy nie alles in staat nie.

Daar het nog ander voorvalle plaasgevind wat ’n wig in die vriendskap ingedryf het maar die begin van die einde was die episode met die honde. Ek is baie hartseer oor die vriendskap wat verlore is, maar ek kon nie ’n pad saam met so persoon bewandel nie.

Vroeër in die week het ’n gebeurtenis weer die gebeure soos gister laat terugspring in my geheue.

’n Kollega wat saam met werk en wie ek as ’n vriend beskou (nou nie boesem vriende nie) kom vertel my die volgende gebeure wat hom oorgekom het die afgelope naweek.

Vrydag aand bel ’n vriendin hom (die vriendin en haar man was op hulle troue gewees) baie ontsteld. Haar seun en die se meisie was oppad vanaf dorp X (die dorp net voor ons) na ons tuisdorp. Agter hulle was ’n minibus taxi wat op hulle stert gery het, die taxi het sy ligte afgesit en kort-kort net sy “brights” geflits vir hulle. Die taxi wou hulle van die pad afdruk.
Vir die wat nie weet nie – daar is ’n gebruik onder die swart taxi bestuurders dat hulle ry met hulle ligte af en die eerste voertuig wat vir hulle ligte flits, die is hulle teiken om “uit te vat”.
Sy het gevra of hy nie wil jaag en gaan kyk of hy haar kind en sy meisie kan help nie.

Volgens hom het hy toe begin opstaan en was net op pad om sy motor uit die motorhuis te trek toe die vriendin bel en sê dis nie meer nodig nie. Ek kon nie bepaal hoe lank die tydsverloop was tussen die oproep wat hy gekry het om te gaan help, totdat die vriendin weer gebel het en gesê het dis nie meer nodig nie. (het so idee dis was ’n redelike lang ruk gewees)

Volgens hom, wat die vriendin hom meegedeel het, het die taxi hulle kort-kort van die pad probeer afdruk en ’n paar kilometers verder het ’n ander taxi op hulle gewag terwyl hy dwars oor die nasionale pad gestaan het. Gelukkig het die jongman kop gehou en nie gestop nie maar aan die kant van die pad, op die grond en veld verby gejaag. Vanaf die punt was dit nog so 5 kilometer tot by ’n groterige motorhawe op die nasionale pad en daar was toevallig ’n patrollie voertuig van die plaaslike Polisie.
Die jongman het die insident by hulle gerapporteer en hulle is daar weg om ondersoek in te stel.
Natuurlik weet ons wat die gevolg van die ondersoek sal wees – net mooi niks.

Nou om terug te keer tot my kollega – ek vra hom toe hoekom het hy nie in sy vrou se bakkie gespring wat buite staan en gejaag om die twee te help nie.
Sy antwoord - maar wat sal gebeur as hy daar aankom en daar spring agt swartes uit die taxi met AK 47’s. Dan staan hy nie ’n kans nie.

My antwoord – maar Vader YaHWeH sal jou beskerm en as die tyd vir jou bepaal is dan is dit bepaal.

Sy antwoord – as jy langs die water staan en daar swem ’n haai gaan jy nie in die water inspring nie.

My antwoord – dit hang af van wie in die water is, wat as dit een van jou geliefdes is?

Sy antwoord – ja ons kan ’n lang argument daaroor voer.

My antwoord – geen.

Ek kon maar net my kop in ongeloof skud want die prentjie was duidelik voor my.
Jou motor is nie in ’n motorhuis nie, dit staan buite agter ’n swaaideur. Op jou erf is daar 3 jong sterk manne, elkeen met sy eie voertuig, julle kon maklik ’n span gemaak het en die jongmense gaan help het.

My mening – mense is so bang om dood te gaan dat hulle te bang is om hul medemens te help.

My kollega, jou kind ry elke dag dieselfde pad tussen die twee dorpe, wat sou gebeur het as dit jou kind was?

Jy het die geleentheid gehad om jou naasteliefde te bewys maar jy was te lig vir die taak.

Wat nou - Elke oggend as ek jou gesig sien ervaar ek die diepe teleurstelling en is my siel ontsteld in my. As Vader nie daardie twee jongmense behoed het nie, hoe anders kon dit vandag nie gewees het nie.

Ek sal jou nie op my lysie sit om te bel wanneer ek of my kinders in die nood is nie, want op jou sal ek nie kan staatmaak nie.

Vriend ? ? ? Ek weet regtig nie, want jy het my bitter teleur gestel en of ek met dieselfde oë na jou sal kan kyk as in die verlede – ek twyfel.

Die Bespotting van Gode

Die volgende vraag het by my opgekom:
Hoekom baklei die Moslems so geweldig sodra daar enige bespotting plaasvind van hul god Allah of hul profeet Mohammed?
Terwyl die gelowiges weinige of geen reaksie openbaar wanneer die Waaragtige God van Hemel en Aarde bespot word deur die wêreld nie.
Is ons as gelowiges ook nie veronderstel om die swaard op te neem wanneer ons God gelaster en bespot word nie?

Die antwoord wat ek gekry het:
Die Moslems en ander gelowe aanbid ’n dooie god wat nie in staat is om die mense te straf vir hul bespotting en lastering nie en daarom moet die dienaars van die dooie gode self die wraak in eie hand neem namens hulle afgod.
Daar teenoor dien ons die Lewende Waaragtige God wat self die wraak kan uitoefen oor Sy vyande en het nie mense nodig om die stryd namens Hom te stry nie.
Aan Hom kom die wraak en die straf toe.

Die Bekende Onbekende God

Hoe baie hoor ons nie in die mitologie en onder die Afrika en Asiatiese volke nie van die Onbekende God wat deur hul vereer word nie.

Hulle weet dat daar ’n Grote en Almagtige God heers oor die hele skepping maar Hy was en is steeds onbekend aan hulle.
Alhoewel hulle later geleer en kennis gemaak het met die Onbekende God deur die sendeling, het hulle Hom steeds nie aanvaar as die Onbekende God wat hulle deur die eeue vereer het nie. Hulle het Hom nie herken vir wie Hy is nie, want dan was Hy nie meer die Onbekende God nie.

Was dit met ’n doel dat Vader dit so beskik het dat hulle Hom nie herken of aanvaar het nie? Was dit hulle nie beskore om Hom te herken as die Onbekende God nie omdat Hy nie vir hulle gekom het nie maar slegs vir die verlore skape van Sy volk?
Sekerlik kan dit een van die redes wees want Hy kon Homself in Sy Almag aan hulle openbaar het as Hy wou.

Maar hoe is dit gestel met die verlore skape van Sy volk, die Israel volk, waar sekerlik die Almagtige tog moet heet as die Bekende God wat Sy volk behoort te herken, bemin en lief te hê.
Hoeveel van Sy eie het Hom die rug gekeer en wil Vader nie erken as die Ewige Almagtige wat uitred met ’n sterke Hand nie.

Vir Sy eie volk het Hy die Bekende Onbekende God geword. Ek weet van Hom maar ek wil Hom nie ken nie.

Meer genade sal daar sekerlik in die laaste dae openbaar word vir hom wat nie geken het nie maar tog aanvaar het die Onbekende God as vir hom wat die Bekende Onbekende God geken en verwerp het.
Saam in die duisternis sal hy uitgewerp word met die verfoeilike.

Die Legkaart

Dit gebeur nie baie dat wat ek hier skryf ek oop op my ander blog van daaglikse inspirasie plaas nie maar die gedeelte wat Vader aan my geskenk het was weereens net so belangrik dat ek dit beide kant opsit want in die tye waarin Vader ons nou inneem is daar nie tyd en plek vir ek is belangriker as jy nie nie. Daar is net een belangrike en dit is ons Ewige Dierbare Liefdevolle Vader. Hoe kan die kneg wat moet werk in die wingerd homself dan belangrik wil hou voor die Meester. Laat ons arbei en ophou stry oor wie is meer belangriker want in die volmaakte liefde is die naaste altyd belangriker as jyself.

Soos ’n legkaart lê die stukke verspreid op Sy tafel van Barmhartigheid. Met bedrewe hand van liefde word elke stukkie perfek op sy plekkie geplaas.

Sommige stukke belangrik want dit vorm die raamwerk van die legkaart beeld. Ander nie so belangrik en opsigtelik nie maar steeds voltooi hul die geheel van die skouspelagtige beeld wat Vader in Sy Grootheid ontvou.

Die perfektheid sal ontbreek in die afwesigheid van slegs een ou stukkie en dus is daar in Vader se legkaart prentjie geen stukkie wat misbaar is nie. Sy prentjie is totaal volledig.

Verbly jou in die deel wat jy daarin het sonder om jouself te verhef na ‘n belangriker status as waarvoor jy bestem is. Want jy is gemaak vir die plek waar jy moet inpas in die legkaart en so is dit gewil deur God.

Amerika

O, blinde wêreld, maak oop jou oë, het wat eens 'n magtige Egipte ook nie in vodde verval toe daar oor sy ryk ’n swart Farao aangestel is nie.
Wat laat julle dink dat dit enigsins anders sal gaan met wat eens 'n magtige Amerika.
Sy ondergangs klokke het sopas begin te lui saam met die vreugdes klokke van sy nuwe president.

Bloedbruilof van ons Tyd

Kyk sodra die Rooms-Katoliek en die Protestant weer ’n ooreenkoms sluit sal die nuwe bloedbruilof aanbreek van my Israel volk en sal hul moet haas om te vlug na die land van vlerkgegons, die land anderkant die riviere van Kush.

Daar sal julle bewaar word deur die Hand en Genade van die Almagtige YAHWEH.

Wanneer jy die stem van jou Skepper hoor, haas jou en moet nie talm nie, want dan reeds is die tyd kort.

Die Begeerlikhede en Oortredinge van die Vlees.

Hoe maklik het dit tog nie vir die adamiet geword sy sondes en oortredinge voor die deur van sy vleeslike liggaam te plaas. Die swakheid van die vlees om die sondes van die wêreld te weerstaan het so algemeen geraak asof alles die liggaam se skuld is. Dit is ingebou in die menslike natuur.
So asof die adamiet die mentaliteit van ‘n dier het wat redeloos en sonder verantwoording kan optree.

Waar moet ons die skuldige gaan soek wat die liggaam lei om te oortree en te sondig – by die natuur van die liggaam self? Of eerder by die siel?

Die liggaam is aan ons geskenk deur die Almagtige Skepper YHWH as ‘n tydelike houer vir ons siel en gees. Die liggaam slyt en gaan tot niet, maar nie die siel en gees nie.

Die gees is die stukkie van die Goddelike Gees wat in ons woon en wat ons kan laat groei tot die grootse genade van die Almagtige of ons kan dit afskeep en dit so diep bêre dat dit nie meer tot ons spreuk nie. Die gees is dit wat ons onderskei van al die ander wesens wat geskape is en dit is die stukkie Goddelikheid in ons. Aan ons word die keuse gebied om die stukkie heerlikheid te laat groei sodat dit later totaal beheer oorneem van ons lewe en dat ons oorgaan van ‘n staat van harde materie na ‘n staat van Gees waar ons in die volkome liefde van God wandel.
Of ons kan dit laat afsny uit ons lewe sodat alles net klipharde materie is en geen gees – dan het ons geword soos al die ander skepsele van die skepping.

Die wonder van YHWH se liefde is dat Hy die keuse aan die adamiet self gelos het – want daarin is opgesluit die opregte liefde – om lief te hê omdat jy wil en nie omdat jy moet nie.

Watter absurditeit is dit tog nie om die skuld vir die swakheid van die siel te plaas op die vlees.
Dwaal jou oë maar vanself na die verkeerde dinge, of luister jou ore uit vrye wil na dit wat onwelvoeglik is, spreek jou mond vanself dit wat vieslik is of hardloop jou bene vanself agter die kwaad aan? Die liggaam hardloop tog nie vanself om te gaan hoereer nie – daar moet ‘n wils besluit wees vir die liggaam om die aksies uit te voer.

Die vlees (liggaam) begeer slegs om versorg en gevoed te word. Nie om gemanipuleer te word deur die siel as ‘n instrument tot sonde nie.

Nou as dit nie die liggaam is nie dan moet daar tog iets of iemand wees wat vir die vlees voorskryf wat om te doen of nie te doen nie.

Die liggaam gaan nie iets doen wat aan homself skade berokken nie want dit is so gebou om homself te preserveer en die inhoud daarbinne te beskerm. Die liggaam se natuurlike instink is gebaseer op oorlewing. Maar die liggaam kan ook so gekondisioneer word om sekere dinge tot so mate te geniet dat dit later daarvan afhanklik raak. Die liggaam dink hy het dit nodig vir oorlewing want die besluit vann die siel het die liggaam mislei.

Alles lê in die siel – as die siel suiwer is sal dit verkleef wees aan die gees en saam groei tot ‘n genade eenheid voor God en sal die liggaam moet volg in dit wat die siel vir hom voorskryf.

Maar as die siel bedorwe en korrup is staan dit alleen en die Goddelike influistering is nie daar nie en die siel neig homself na die bose – dit word dan ook weerspieël in die optrede van die liggaam.

Dus as die siel rein is sal die optrede van die liggaam ook rein wees maar as die siel besoedeld is sal die optrede van die liggaam ook besoedeld wees.

Moet dus nie weer die verskoning gebruik dat jy toegegee het aan die vleeslike behoefte van die liggaam nie – want dit is ‘n leuen – die liggaam word geoefen deur die siel wat die optrede, hetsy goed of sleg bepaal.